Selasa, 26 Oktober 2010

CERPEN SUNDA : HIJI NGABABATURAN DINA HIRUP KURING

 Aku keur leumpang kaarah luar gang imah kuring nuju sakola. Tapi saméméh kuring indit sakola, kuring kudu nungguan Dina anu keur nuju kaarah hareup gangku. Kulihat kahareup ditu tapi henteu seorangpun kasampak, sabot kuring keur nungguan Dina, kuring nempo dua urang réncang sekelasku leumpang kearahku. Enyaéta Lila sarta Uswah. “ Hey Nadmanéh kaq tacan indit sakola seh?!! “ Tanya Lila ka kuring.“ owh iya neh kuring keur nungguan Dina. “ Jawab kuring.“ ohh manéh keur nungguan Dina, tapi Nad 10 menit deui sakola asup tau!! Manéh ga sieun telat??? “ Tanya Uswah ka kuring.“ enya udah lamun geto urang indit sakola bareng enya?!! “ pintaku ka Lila sarta Uswah.          Merekapun mengiyakan ajakan kuring sarta geura-giru melangkahkan suku pikeun naékan angkutan umum anu baris nganteurkeun kami kasakola.
                                             **** “

NADIAAA…!!! “ gorowok Dina bari melangkahkan suku kalayan gancang kearahku.“ ÉhDina?!! ““ ÉhDina, ÉhDina deui, manéh koq ninggalin kuring seh Nad??? Tadi tuh kuring kerumahmu tapi kecap lanceuk anjeun, manéh kakara waé indit!!! ““ Mmm…Sorry deh, abis manéh lila seh “.“ iiihhpan udah kuring ngomong tunggu nepi ka kuring datang?!! ““ iya…iya…sorry, udah donk ulah ambek ambek terus, beunghar nininini waé!!! “.“ ngeunah waé! Manéh tuh anu beunghar nininini!!! “ jawab Dina kalayan tampang kalumanana.           Nempo Dina daék ambek-ambek deui, akupun lumpat ninggalkeun Dina nuju kelas sarta diuk ditempatku, Dinapun ceuceuleuweungangorowok bari berlari-lari leutik kearahku sarta nuluykeun ocehanocehan anu tadi tertunda.           Kuring sarta Dina soméah saprak diuk disakola tengahan kahiji kelas 1 nepi ka diuk disakola tengahan kejuruan kelas 2. Jelema kolot kuring pohara akrab jeung Dina, begitupun sabalikna. Geus kawas baraya kuring sorangan.
                                               ****“

LilaUswah… “ panggilku. “ enya Nad, aya naon?!! “ jawab Lila.“ engké balik bareng enya!!! “. “ baruk éta, liat engké waé enya!!! “ jawab Lila.“ oce dehh, Mmmtapi isukan indit bareng deui enya??? Kuring tunggu maranéh duaan di tempat tadi, oce?!! “. “ oceee…!!! “ jawab maranéhanana duaan kalayan kompak.           Saprak kami mindeng balik sarta indit sakola babarengan, kami jadi beuki akrab. Henteu ngan balik sarta indit sakola waé kami babarengan tapi ka mana ogé sarta acarapun kami sok kasampak babarengan. Sarta saprak waktu éta pisan hiji ngababaturan dina hirup kuring tersulam balik.
                                          ****“

koq Lila, Dina sarta Uswah rada béda enya?? Naon maranéhanana keur ngerjain kuring enya?!! “ kuring diuk ngahuleng dikelas anu masih kosong.   “ Mmmmeureun ngan rarasaan kuring waé kale enya?!! “ ceuk kuring dina haté.           Kuring ngarasa sawatara poé ieu Lila, Dina sarta Uswah rada cuek ka kuring. Meureun alatan sakeudeung deui poé deui warsih kuring. Padahal kuring ngarasa alatan maranéhanana cuek ka kuring. “ Éh Nadhookeun waé manéh!!! “ ceuk Uswah membuyarkan lamunanku.   “ ah teu koq!!! ““ oya Nad, besokhari minggu réncangréncang sakelas ngajakinkita lumpat isuk-isuk bareng. Manéh milu pan? “ Tanya Dina.  “ gat au deh, tempo isukan waé enya?!! MALEEZZ tau, mangsa liburan gene masih kaluar ogé…! Acara kelas lagee!!! ““ Nad pokona manéh kudu milu, lamun ga milu dapet hukuman loh. “ Ceuk Lila menakutiku.  “ Memangnya anak SDmasih aya hukuman, udah pokona tempo bezok waé deh, enya.. enya..!!! “.“ YOII!!! “ jawab Uswah kalayan singget.           Kuring geus nyangka pazti maranéhanana merencanakan hiji hal pikeun kuring esok poé. Kuring ngarasa pohara geremet sarta rada saeutik sieun.  “ Aduh kuring dating teu enya isukan??? Pasti maranéhanana belez dendam deh ka kuring alatan kamari anu nerjain maranéhanana nyaéta kuring!!! “ kedal kuring dina haté.“ udah deh tempo isukan waé…! Lamun kuring dijemput enya kuring indit, tapi lamun kuring ga dijemput enya kuring teu indit!!! “ kecap kuring dina haté deui kalayan memejamkan panon pikeun saré sanajan jeung saeutik rarasaan gelisah.   

     Tik…Tok…Tik…Tok…, pas jam 12 peuting anjoganjog kuring terbangun alatan ngadéngé sora telepon ngirining. Akupun kalayan geura-giru mengangkatnya. “ Hallo… “ sapaku.Teu aya jawaban ti peuntas.“ Hallooo… “ kuring menyapa sakali deui.Masih euweuh jawaban jawaban ogé.  “ HAPPY BIRTHDAY TO U HAPPY BIRTHDAY TO U HAPPY BIRTHDAY HAPPY BIRTHDAY, HAPPY BIRTHDAY NADIA…!!! Kadéngé nyanyian ti hiji jalma di peuntas ditu.“thanks enya!!! “ kuring terharu.“ Met ultah Nadia! Katujuh belas enya? Muga manéh émboh dewasa, émboh geulis sarta émboh gokil!!! “ ceuk Isti.“ Paztee..!! ““ Nad sorry neh kuring ga bias telepon manéh lilalila soalna kuring ngantuk! Manéh met saré enya Nad, sorry ganggu, bye Nadia…!!! ““ Bye!!! “           Isti nyaéta lanceuk kelas disekolahku. Manéhna pohara alus ka kuring tapi saprak manéhna lulus kuring arang sakali papanggih kalayan sia meureun bias diitung henteu kungsi deui. Enyameureun manéhna riweuh jeung kagiatan anyarna.
                                          ****“

iiihh.. Alarm berisik banged seh!!! Pan masih ngantuk?!! “ gelendeng kuring.          Akupun geura-giru bangun sarta beranjak ngarapikeun diri. Sanajan beurat sarta kedul sakali rasana tapi isuk-isuk ieu kuring kudu indit alatan geus miboga pasini pikeun lumpat isuk-isuk babarengan réncang sekelasku. Sanajan kuring weruh kalu poé ieu maranéhanana geus miboga rencana pikeun mengerjaiku. “ Assalamualaikum…!!! ““ Waalaikumsalam… “ jawab kuring bari membukakan panto.“ Hey Nad?!! ““ Hey! ““ Kumaha udah siap tacan? Réncangréncang udah nunggu manéh tuh!! ““ Iya.. Iya.. sabar donk!!! “ kecap kuring bari melangkahkan suku kuring kaarah wétan.           Tétéla réncangréncang sekelasku henteu dating kabéh isuk-isuk ieu sarta tétéla sangkaan kuring ngeunaan kabéh éta salah, merekatidak mengerjaiku. Kuring ngarasa pohara gumbira. “ Upss.. tapi tunggu sakeudeung, hiji endog badarat kalayan pas diluhur sirah kuring!!! “. Akupun ceuceuleuweungan sarta mengejar-ngejar Uswah sarta réncang anu séjénna. Merekapun kabéh lumpat menjauhiku.
                                         ****

" Assalamualaikum…!!! UswahUswah… “ Ucapkku sanggeus nepi ka dihareup panto imahna.“ WaalaikumsalamohhNadia, hayu asup tiheula Nad!!! “.          Uswah mempersilahkan kuring asup kadina imahna. “ Tunggu sakeudeung enya nad, kuring daék siapsiap tiheula, engké lamun Lila sarta Dina datang urang bias langsung indit kasakola..! ““ iya.., tapi ulah paké lila, engké kuring jamuran deui?!! “ jawab kuring bari kéom leutik.           Henteu lila sanggeus Uswah berseragam sakola rapih, Lila sarta Dinapun datang. Kuring sarta Uswah geura-giru kaluar imah sarta maké sapatu kalayan gancang. “ yoo.. urang inditkedal Uswah sanggeus kami berpamitan jeung kolotna. Tuluy kami tiluan menganggukan sirah kalayan rampak bari seuri.       

Dilalampahan nuju sakola, kawas dawam kami opatan nyaritakeun sarta bercanda tanpa ngarasakeun teriknya panonpoé anu nyeureud awak, alatan kami uplek teuing kalayan candaan konyol Uswah anu nyieun beuteung kami karasaeun gering. Alangkah gumbirana kami saban poé kawas ieu, sok babarengansarua.           Sabot angkutan umum anu kami tumpangi geus nganteurkeun nepi ka tujuan sarta indit berlalu. Anjoganjog Lila nyarita kalayan teuasna sarta nyieun kuring, Dina sarta Uswah reuwas.    “ HEYY!!! Udah jam12.30 loh!!! “ Lila usaha méré weruh yén kami geus telat asup sakola. Kami lumpatlumpat silih mendahului, bari seuri sarta nyarita, “ tungguin donk, ulah cepetcepet?!! “. Huh… capéna kami sanggeus berlari-larian. Kami leumpang lalaunan nuju kelas sarta sampailah dihareup panto kelas, tuluy mengetuk panto sarta muka kalayan ngedalkeun salam, tuluy nyium leungeun guru anu memang geus diuk leuwih mimiti saméméh kami datang.

           Kami mengawali poé kalayan telat asup sakola anu memang bias di ngomong ritinitas kami saban poéna. Sarta ayeuna waktuna kami memandangi papan tulis anu pinuh jeung hurup sarta ngajajar nyieun shaf sarta banjar. 1 jam, 2 jam, 3 jam, kitu bosenna kami diajar, nepi ka pamustunganana bel istirahatpun berbunyi.     “ Pamustunganana reureuh ogé…!!! “. Kecap kuring dina haté.“ Nad, La, Din kaluar yoo, Laperr nehh!!! “ ajak Uswah.           Kamipun nangtung tuluy leumpang kaluar kelas nuju tempat anu bisa ngaleungitkeun rasa lapar sarta haus. “ DaharDahar…!!! Urang daék dahar naon neh??? “ Tanya Uswah kalayan bawelnya sarta kahenteu sabaran manéhna nungguan jawaban kami.“ Terserah dehkedal Dina kalayan singgetna.           Tanpa nungguan jawaban ti kuring sarta Lila, Uswah ogé nyokot bakwan sarta ngasupkeunana kadina sungut, tuluy dituluykeun Lila, kuring sarta Dina. Sanggeus réngsé dahar, kamipun beranjak nuju masjid pikeun ngalaksanakeun solat asar.       

Wayah istirahatpun lekasan. Kami opatan ngasupan kelas anu memang geus ramai jeung réncangréncang sakelas kami. Nuluykeun palajaran anu tertunda. Isengiseng waktu guru ngécéskeun, kuring menjaili Uswah kalayan mengikat tungtung jilbabnya. Réncangréncang anu aya dibelakangku  seuritawa sarta ngomongDasar Jail?!! “. Kuring ngan senyumsenyum leutik waé alatan sieun Uswah nyadarna.           Bel balik berbunyi, wayah kami balik. Naékan angkutan umum babarengan, tuluy berpisah ditengah lalampahan. “ kuring duluan enya…!, Bye…bye….!!! “ kedal kuring bari melambaikan leungeun ka Lila, Dina sarta Uswah.       




Read Another


CATEGORIES


Tags


0 Comment :